"Wszyscy jesteśmy częścią jakiegoś wielkiego cyklu, rytmu, którego zrozumienie dane jest jedynie Bogu" ~ Zanim się pojawiłeś - Jojo Moyes

Witam was na moim zaksiążkowanym fragmencie internetu!

Dziś przygotowałam dla was chyba najbardziej kontrowersyjną recenzję w historii mojego bloga. Jeśli mimo to jesteście ciekawi co sądzę o "Zanim się pojawiłeś" to zapraszam do zapoznania się z tym co przygotowałam. 

 Informacje ogólne:

Tytuł: Zanim się pojawiłeś (Me before you)

Autor: Jojo Moyes

Wydawnictwo: Świat Książki

Data wydania: 11 września 2013

Liczba stron: 384

Ekranizacja: TAK

Światowa premiera ekranizacji: 2 czerwca 2016

Opis książki:

Co robisz, jeśli chcesz uszczęśliwić osobę, którą kochasz, ale wiesz, że to złamie twoje serce?

Jest wiele rzeczy, które wie ekscentryczna dwudziestosześcioletnia Lou Clark. Wie, ile kroków dzieli przystanek autobusowy od jej domu. Wie, że lubi pracować w kawiarni Bułka z Masłem, i że chyba nie kocha swojego chłopaka Patricka. Lou nie wie jednak, że za chwilę straci pracę i zostanie opiekunką młodego, bogatego bankiera, którego losy całkowicie zmieniły się na skutek tragicznego zdarzenia sprzed dwóch lat.

Will Traynor wie, że wypadek motocyklowy odebrał mu chęć do życia. Wszystko wydaje mu się teraz błahe i pozbawione kolorów. Wie też, w jaki sposób to przerwać. Nie ma jednak pojęcia, że znajomość z Lou wywróci jego świat do góry nogami i odmieni ich oboje na zawsze.

Opis książki pochodzi z lubimyczytać.pl

Zdjęcie "książki" jest mojego autorstwa

Wybrane cytaty:

* "Niczego nie próbowałaś, nigdzie nie byłaś. Skąd masz choćby blade pojęcie, kim właściwie jesteś?"

* "Czasami Clark, właściwie tylko dla ciebie chce mi się wstawać rano."

Co sądzę ja?

Możliwe, że nawet nie zdajecie sobie sprawy z jakim trudem przychodzi mi wyrażenie swojego zdania o "Zanim się pojawiłeś". Na pewno nie jest to kwestią tego, że tak pokochałam tę książkę i nie potrafię już o niej mówić. Jest zdecydowanie na odwrót...

Bohaterowie: Zacznę od Willa, bo przyznaję, że to on wzbudził we mnie najwięcej emocji. Postaram się jednak pohamować, bo rzucanie co chwila przekleństwami pod jego adresem raczej nie jest pożądane. Tak więc na spokojnie: Nie lubię Willa. Nie lubiłam go od początku i moja nie chęć stopniowo narastała, żeby przy końcu historii sięgnąć zenitu. Przede wszystkim sądzę, że był on swego rodzaju zabiegiem zastosowanym przez panią Moyes. Stworzyła najbardziej chamskiego (i to nie w uroczy sposób), egoistycznego, denerwującego typka, którego nie sposób lubić. Jednocześnie przez brutalne okaleczenie go czuję, że zamknęła mi usta, bo przecież nie wypada źle mówić o niepełnosprawnych. Wybaczcie, ale ja nie potrafię o nim mówić, pisać, myśleć przychylnie. Rozumiem, że przeżył piekło, ale jakim trzeba być człowiekiem, żeby uprzykrzać życie wszystkim wokół. On jeden powinien najlepiej wiedzieć jak to mieć przesrane w życiu, i robić wszystko, żeby innym było lepiej. Tymczasem mam wrażenie, że całe chamstwo, snobizm, które w nim kipiały przez całe życie, nagle uwalnia i zasłania się wózkiem. 

Lou to kolejna świetna postać wykreowana przez panią Moyes - a przynajmniej tak twierdzą wszyscy. wszyscy z wyjątkiem mnie. Boże jak ta dziewczyna irytuje! Odnoszę wrażenie, że osiągnęła level Belli ze Zmierzchu (ale spokojnie to jeszcze nie Anastazja z Grey'a). Tą swoją dziecinadą, kolorowymi do porzygu ubrankami oraz kompletną nieporadnością życiową działała mi na nerwy. Za dużo optymizmu, a za mało pomyślunku, sorry, ale mnie to nie przekonuje. 

Bohaterowie poboczni, a więc rodzinka Lou oraz Willa czyli narzekania ciąg dalszy. Zacznę od siostry Lou ponieważ to ona pierwsza zalazła mi za skórę. Jej egoizm można spokojnie porównać do Willa. Nie liczyła się ze zdaniem Lou, choć w sumie ciężko się przejmować kimś tak ugodowym i pozbawionym kręgosłupa. Na własną prośbę zepsuła sobie przyszłość i jeszcze perfidnie kazała wszystkim harować na utrzymanie swoje oraz nieślubnego dzieciaka. 

O rodzicach Willa nie ma co nawet wspominać - patologia sama w sobie. Bogaczom się w tyłkach po przewracało i oto efekty - dwójka rozpuszczonych i nadętych bachorków - Will i jego siostra. 

Jednak ostatecznie to matka Lou doprowadziła mnie do szału i to do tego stopnia, że przewinęłam strony z dialogu matki i Lou aż do momentu podróży na lotnisko. 

No dobra chyba już ochłonęłam ;) 

Historia: Historia sama w sobie niczym nie odstaje od wielu romansideł. Nie jest to nic, w moim odczuciu, oryginalnego. Dziewczyna zakochuje się w chłopaku. Chłopak cierpi na jakąś chorobę i nie wiadomo czy dożyje kolejnego dnia (i czy chce dożyć w przypadku Willa). Dziewczyna go pielęgnuje, okazuje mu zrozumienie i miłość, jednak to nie wystarcza. I tak wiadomo, że to raczej nie ma kolorowej przyszłości. Akurat jeśli chodzi o zakończenie "Zanim się pojawiłeś" to było przewidywalne.

Emocje: No i tutaj czas na kolejną falę hejtu jaka popłynie pod moim adresem. Nie płakałam, no raz byłam blisko, ale to na początku książki, kiedy spojrzałam, że zostało mi jeszcze ponad 200 stron do końca, a uparłam się, że doczytam. Potem było trochę lepiej, ale ja chyba nie poczułam klimatu tej powieści. Wszystko przysłaniali mi irytujący bohaterowie oraz Lou i jej "cudowne" wymysły. Spodziewałam się wyciskacza łez, tony zużytych chusteczek, albo chociaż dobrego romansidła i co? I nic!

Ekranizacja: Tutaj króciutko, bo jej nie widziałam i bardzo długo się wahałam czy w ogóle zobaczę, Natomiast teraz stwierdzam, że za jakieś parę miesięcy jak będzie w necie to zobaczę, ale na pewno szkoda mi pieniędzy na kino i ten film. Nie wiem czy nawet najlepszy film jest w stanie uratować moje odczucia względem tej historii, ale zobaczymy.

Podsumowując: Nie wypowiem się zbyt elokwentnie, ale: chcecie to czytajcie, nie chcecie, to macie moje uznanie i pełne poparcie. I tą oto recenzją udowadniam, że można nie lubić "Zanim się pojawiłeś" tak samo jak np. Harry'ego, Tolkiena itp.
PS. Od razy mówię, żeby nie było to jest jakaś podlina, czarna rękawicza czy Bóg wie co, ale w moim odczuciu 4/10 więc to nie tragedia ;) Prawdopodobnie kryje się tam w zakończeniu jakiś głębszy przekaz, który po prostu do mnie nie trafia.

Koniecznie dajcie znać czy czytaliście i czy wam się podobała, a może macie w planach po nią sięgnąć? Sekcja komentarzy jest dla was!

  

To by było na tyle, trzymajcie się i cześć!