"I nigdy nie przestawaj mnie kochać. Nigdy…" ~ Never, Never - Hoover & Fisher

Witam was na moim zaksiążkowanym fragmencie internetu!

Dziś przygotowałam dla was recenzję, książki, o której jeszcze do niedawna było dosyć głośno na blogach i booktubie. Z jednej strony mamy tutaj "królową" New Adult, natomiast z drugiej (moim zdaniem o wiele bardziej interesującej) strony autorkę, której trylogia obeszła się bez większego echa. Jeśli jesteście ciekawi co wyszło z tego duetu, koniecznie przeczytajcie moją recenzję: "Never, Never" autorstwa Colleen Hoover i Tarryn Fisher.

Informacje podstawowe:

Tytuł: Never, Never

Autor: Colleen Hoover & Tarryn Fisher

Wydawnictwo: Otwarte

Liczba stron: 462 strony (ebook)

Opis książki:

Nie kocham cię.

Nic a nic.

I nie pokocham.

Nigdy, przenigdy.

Czasem wspomnienia mogą być gorsze niż zapomnienie. Charlie i Silas są jak czyste karty. Nie wiedzą, kim są, co do siebie czują, skąd pochodzą ani co wydarzyło się wcześniej w ich życiu. Nie znają swojej przeszłości. Pomięte kartki, tajemnicze notatki i fotografie z nieznanych miejsc muszą im pomóc w odkryciu własnej tożsamości.

Ale czy można odbudować uczucia? Czy można chcieć przypomnieć sobie… że ma się krew na rękach? A jeśli prawda jest tak szokująca, że tylko zapomnienie chroni przed szaleństwem? Umysły Silasa i Charlie pełne są mrocznych tajemnic.

On zrobi wszystko, by wskrzesić wspomnienia.

Ona za wszelką cenę chce je pogrzebać.

Nigdy nie zapominaj, że to ja jako pierwszy cię pocałowałem.

Nigdy nie zapominaj, że będziesz ostatnią, którą pocałuję.

I nigdy nie przestawaj mnie kochać.

Nigdy…

Opis oraz okładka pochodzą z http://bookgeek.pl/

Wybrane cytaty:

"[...] Tymczasem dużo czytam. Przeczytałem nawet Twoją ulubioną książkę. Tę z jabłkiem na okładce. O rany! Ten Edward jest... Jak to określiłaś? Obłędny?"

"Nie chcę, żebyś wziął mnie za wariatkę, ale jeśli kiedykolwiek spojrzysz na jakąkolwiek dziewczynę tak, jak patrzysz na mnie, wydłubię Ci łyżką oczy. Możliwe też, że zabiję tę wywłokę i zwalę winę na Ciebie."

"[...] właśnie za to mnie kochasz. Kochasz mnie za to, jak bardzo kocham Ciebie. Bo taka jest prawda. Kocham Cię aż za bardzo. Bardziej niż powinno się kochać. ale nic na to nie poradzę. To Ty uczyniłaś normalną miłość czymś nie do wytrzymania. To Ty sprawiłaś, że kocham Cię jak wariat." 

Co sądzę ja? 

Zanim zabrałam się na "Never, Never" powiedziałam sobie, że muszę zapoznać się z stylem obu Hoover nie było żadnego problemu, bo czytałam już wcześniej "Hopeless" oraz "Maybe Someday". Natomiast o Fisher, nie słyszałam praktycznie nic. Jej trylogia obeszła bez echa, przynajmniej w Polsce. Ostatnio zabrałam się za jej twórczość - recenzja pierwszego tomu "Mimo moich win", dyskusja o całej serii. Dziś jednak popiszę troszkę więcej o efekcie duetu tych dwóch autorek New Adult.

Bohaterowie: Tak naprawdę z początku i bez spoilerowo o bohaterach mogę powiedzieć naprawdę mało. Z opisu na pewno już wiecie, że oni sami nie wiele o sobie wiedzą. Wiemy tyle co udaje im się odkryć, no może jesteśmy o krok przed Charlie i Silas'ie. 

W książkach, historiach, bohaterach zawsze doceniam prawdziwość. Dwójka głównych postaci, jest bardzoooo prawdziwa. Charlie to nie kolejna ciepła klucha, która czeka na księcia z bajki. Silas to nie badboy, które w duszy okazje się romantykiem. Nie da się jasno scharakteryzować kim oni właściwie są i jak się zachowują. Każdy z nich ma swoje za uszami. Są różni, można nawet powiedzieć, że źle dobrani, ale warto poczekać do epilogu, bo to jak ich wątek został rozwiązany jest CUDOWNE!

Historia: Historią byłam zaciekawiona jeszcze przy samym opisie. Im dalej w książkę tym lepiej, bardziej intrygującą i mniej nudno. Przyznaję, że niestety były w tej powieści tendencje spadkowe i gdyby chcieć przedstawić stopień zaciekawienia czytelnika w danych momentach, no to przypominałoby to falę: góra, dół, góra, dół i kończąc na górze. Jak dla mnie część pierwsza była najgorsza, bo osobiście jestem prawie pewna, że w jej pisaniu Fischer miała bardzo mało głosu. Było to nie niestety bardzo widoczne i znacznie odstawała od reszty książki.  No dopiero pod koniec pierwszej części, która była jak dla mnie lepsza niż całość to Fischer dała o sobie znać. Przy okazji chciałabym się odnieść do poniższej notatki od autorek (po pierwszej części):

"Ta część jest dla wszystkich, którzy uwielbiają happy endy i wybaczyli mi to, w jaki sposób zakończyłam pierwszą część. To wszystko przez Tarryn." ~ Colleen Hoover

 "Ta część jest dla wszystkich, którzy myślą, że happy endy i dietetyczna pepsi są głupie." ~ Tarryn Fisher

Więc tak, NIENAWIDZĘ happy endów! To tak na wstępie. Nie mam nic do tego zakończenia, ale jest pospolite, nudne i cholernie przewidywalne. I to mnie boli, ale niech każdy robi ze swoimi bohaterami co uważa. W sumie to więcej nie napiszę, bo będą leciały spoilery!

Jeszcze jedno na koniec: Książka jest dobra. Na lubimyczytać.pl przyznałam jej siedem gwiazdek, czyli ocenę bardzo dobrą. Świetnie bawiłam się przy czytaniu tej książki, natomiast w kwestii autorek opowiadam się za Fisher. Przy trylogii "Mimo moich win" a "Maybe Someday" ("Hopeless" moim zdaniem dorównuje poziomem do Tarryn) bohaterowie Colleen są po prostu płascy jak naleśnik i nudni jak flaki z olejem. Także po "Never, Never" jestem pewna, że Hoover to nie jest moja królowa New Adult. Nie mówię, że zostaje nią Fischer, ale ogólnie niech się Colleen bardziej przykłada do nowych powieści. Oczywiście czekam na wydanie November 9.

To by było na tyle, trzymajcie się i cześć!

-----------------------------------

ZNAJDZIESZ MNIE RÓWNIEŻ TU:

Kanał Youtube 

Bookstagram 

Lubimyczytac.pl 

Snapchat: Antoinette_Tori